Sicilianen voelen zich vaak het achtergestelde neefje van hun Italiaanse familieleden op het vaste land. Ze hebben een punt, maar als het om de rijkdom van het land gaat staan ze wat mij betreft in de Italiaanse top 3. Het vulkanische eiland is zo vruchtbaar dat er weinig is dat er niet groeit. Van sappige citroenen en prachtige ronde aubergines tot aan glanzende amandelen en pistachenoten. En dan sla ik gemakshalve nog een heleboel zaligheden over zoals de altijd super verse schapenricotta. Allemaal producten en smaken waar wij alleen maar van kunnen dromen. Zo van het land op je bord! En dat proef je meteen. De simpelste gerechten – meestal ontstaan uit armoede – vind ik het lekkerst. Omdat de ingrediënten zo intens van smaak zijn heeft een gerecht weinig nodig. Bestel een bord pasta aglio, olio e peperoncino – pasta met slechts olijfolie, knoflook en rode peper – en je begrijpt meteen wat ik bedoel. Heerlijk! Sicilianen zijn een bevoorrecht volk 🙂
Op de foto geen pasta aglio, olio e peperoncino (vergeten te fotograferen!) maar linguine met garnalen, courgette en amandelkruim. Ik at dit op een relaxed strand in het zuiden.